เมื่อวานผมโทรศัพท์คุยกะคุณ naryak เรื่องการถ่ายไลฟ์
คุยไปคุยมาก็เลยบอกน้ายักษ์ไปว่า "เดี๋ยวจาเอารูปเก่าๆ ที่เคยถ่ายมาโพสต์"
แต่รูปแนวไลฟ์ที่ผมถ่ายก็เป็นแนวไลฟ์ในแบบของผมนะคับ

นั่นจึงเป็นที่มาของกระทู้นี้แต่ของออกตัวล้อฟรีก่อนเลยนะคับว่า
รูปแนวไลฟ์ที่จาเอามาโพสต์ของผมนั้นเป็นความเข้าใจของผมคนเดียว
ม่ายได้มีหลักการอารายเล๊ย จริงจริ๊ง....
ดังนั้นถ้าท่านใดแนะนำเพิ่มเติมมาก็จักเป็นพระคุณอย่างสูงคับ ..  

=^_^=

รูปป้าขายดอกไม้เป็นช่วงที่ไปหาข้าวเช้าในตลาดกินกันคับ
แต่ละคนถือกล้องกันไปเดินในตลาด พ่อค้าแม่ค้าแตกตื่นกันใหญ่นึกว่านักข่าวที่ไหนมา
ภาพผู้คนในตลาดเลยม่ายด้ายถ่ายกันคับ

พอออกมานอกตลาด ผมก็เจอป้าคนนี้พูดคุยกันสักพักว่าผมเป็นนักท่องเที่ยว
ผมก็เลยขอป้าเค้าถ่ายรูปแรกๆป้าก็เกร็งกล้องมากเลยคับ
ผมเลยต้องหาเรื่องชวนป้าคุยไปเรื่อยๆถ่ายทิ้งๆขว้างๆไปมั่ง
จนป้าแกหายตื่นกล้อง ก็พอดีกับมีลูกค้ามาซื้อดอกไม้ผมก็เลยถ่ายรูปนี้มาคับ

รูปต่อไประหว่างที่แวะพักในร้านแห่งนึงเพื่อที่จะไปถ่ายพระธาตุพนม
พี่คนนึงในทริปก็ไปยืนอยู่หน้าร้านซึ่งเงาของพี่เค้าสะท้อนอยู่ในทีวี
ประกอบกับสถานที่ที่ดูเก่าๆเสื้อผ้าพี่เค้าและคนในฉากอีกคนนึงก็ดูไม่ล้ำสมัยเกินไป
ผมก็เลยนึกไปว่าทีวีเครื่องนี้ ถ้าย้อนฉายภาพแห่งความหลังในบริเวณนี้ได้คงดีม่ะน้อย....
ก็เลยได้รูปนี้มาอีกรูปนึงคับ

อีก 3 รูปต่อไปก็มาจากทริปนครพนมเช่นกันคับ
รูปนี้กลุ่มเราไปตลาดชายแดนไทย-ลาว เข้าไปพูดคุยกับเจ้าหน้าที่แล้วก็ขออนุญาตถ่ายรูป
เจ้าหน้าที่ก็ม่ายว่าอารายคับ ผมก็เลยมาหยุดอยู่ตรงคนขนถ่านไม้จากฝั่งโน้นข้ามมาฝั่งนี้คับ

แรกๆก็งงๆแต่ว่าอยากได้ภาพพี่ๆเค้ายกถ่านและสื่อให้เห็นถึงช่วงเวลายาม เช้า....
พี่ในทริปก็มาแนะนำให้คับว่า "เปิดแฟลช(หัวกล้อง)ดิน้อง ลดกำลังไปแฟลชด้วยนะ" ขอบคุณพี่ท่านนั้นมากๆเลยค้าบ

 

นี่ก็เป็นรูปแม่ค้าในตลาดคับแต่คุยกันม่ายรู้เรื่องนะคับ
คุณแม่ค้าก็เลยจัดของเค้าไปผมก็หาจังหวะถ่ายแม่ค้าไปเรื่อยๆ
แต่ต้องระวังม่ายไปขวางทางลูกค้าของทางร้านนะคับ

ปล. ที่เห็นเป็นเส้นๆด้านหน้าจะเป็นหนังควายตากคลุกกับรำข้าวนะคับ ชาวบ้านแถวนี้ซื้อไปทำกับข้าวกันคับ

รูปนี้แรกๆตั้งใจว่าจะไปถ่ายพิธีเวียนเทียนที่วัพระธาตุพนมคับ
แต่โชคร้าย ฝนตก.....   ผมก็เลยตั้งกล้องรอถ่ายพระธาตุพนมช่วงฝนตก
แต่ถ่ายมาม่ายติดฝนซะงั้น ตอนนั้นยังม่ายด้ายคิดเลยคับว่าจาทำงายดี
ก็บังเอิญว่าคนถือร่มมายืนไหว้พระธาตุพนมแบบนี้เลยคับ ฟลุกเจรงๆรีบกดชัตเตอร์มาโดยไว ..   

หลังจากนั้นก็ย้ายมุมไปจุดอื่นมั่งบังเอิญเห็นคุณแม่ลูกยังเล็กถือร่มอุ้มลูกน้อยออกมาจากองค์พระธาตุ
แถมมีเด็กตามมาด้วยอีกคน ผมก็ตั้งใจจะสื่อว่าชีวิตของคนที่นี่ฝูกพันกับวัดมากขนาดที่ว่า
คุณแม่ลูกอ่อนยังพาลูกมาไหว้พระธาตุเลยครับ

แต่อนิจจา ด้วยความอ่อนด้อยประสพการณ์ ภาพคุณแม่เบลอซ้า...แถมมาดูตอนนี้ ทามมายตรูจัดเฟรมแบบนี้ฟร่ะ  

 

หลังจากนั้นก็ว่างเว้นไปนานเลยคับกับการถ่ายภาพแนวๆนี้ มาได้ถ่ายอีกครั้งตอนไปทริปอุทัย
ที่ตลาดนัดวัวควายนี่แหละคับ พอดีว่าเพื่อนผมไปถามลุงคนนี้ชวนคุยไปเรื่อยแหละคับ
แต่ผมมาติดใจประโยคนึงที่ลุงแกบอกว่า..
"ควายแม่ลูกอ่อนแบบนี้น่ะ ยังไงก็ขายได้ซื้อมาไม่ต้องให้อาหารอะไรหรอก เดี๋ยวก็ขายได้กำไรแล้ว เนี่ยก็ไม่ได้ให้อาหารมา 5 วันแล้วล่ะ"

ผมฟังประโยคนี้แล้วรู้สึกหงุดงหงิดขึ้นมาทันทีคับ รู้สึกว่า.. รายว้า ซื้อเค้ามาจะขายเค้าไปก็ต้องมีกำไร(อันนี้ผมเข้าใจ)
แต่ทำมายม่ะดูแลเค้าให้ดีหน่อยล่ะ เฮ้อ....แต่ก็คงเป็นวิถีชีวิตของคนในวงการนี้แหละคับ
ก็เลยคิดว่าจาถ่ายภาพการเอาเปรียบระหว่างสิ่งที่เรียกว่าสัตว์ประเสริฐ กับสัตว์โลกที่ต้องผจญทุกข์อย่างไรดี

ระหว่างนั้นก็ต้องเร่งหามุมพบสมควรคับเพราะบทสนาทนาก็คงใกล้จาจบแล้ว
ก็เลยจัดเฟรมแบ่งซ้ายขวากันไปเลยคับเชื่อมโยงเรื่องราวด้วยเชือกจูงควายที่อยู่ในมือของคุณลุง
แล้วก็ให้ลุงอยู่สูงกว่าสัตว์โลกที่ถูกเอาเปรียบซ้า โชคดีที่ลุงแกทำท่าครุ่นคิดแถมมาให้ด้วยคับ
โดยส่วนตัวรูปนี้ผมชอบมากคับ

 

หลังจากนั้นก็ไปเที่ยวลาวใต้คับที่นี่ตอนแรกๆก็เน้นน้ำตกเน้นธรรมชาติไปตามเรื่องล่ะคับ
แต่ก็มีถ่ายรูปคนบ้างประปรายคับลองมาดูกันนะคับ

รูปนี้ถ่ายที่น้ำตกผาส่วม แบบว่าในช่วงเช้าพนักงานยังทำความสะอาดสะพานข้ามน้ำตกอยู่เลย
เห็นภาพแบบนี้ก็เลยรีบวิ่งไปกดชัตเตอร์มาได้ 2 แชะคับ


 

ระหว่างที่จะเดินทางไปปราสาทหินวัดภู ช่วงเช้าก็ออกมาถ่ายรูปจากที่พัก
สะดุดใจกะเรือลำนี้คับว่า...ทามมายมานต้องถูกผูกเอาไว้ด้วยฟร่ะ แสงก็สวยดีนะคับ แต่มานดูโล่งๆอ่ะ
แล้วผมก็หันไปถ่ายรูปอื่นต่อคับแต่ก็แอบมองกลับมาเป็นระยะๆ

แล้วผมก็โชคดีคับมีคนพายเรือหาปลาลำเล็กๆเข้ามาในเฟรมเพิ่มด้วยคับ
ภาพมานก็เลยกลายเป็น เรือลำใหญ่นั่งสบายแต่ไปไหนม่ะด้าย
เทียบกับเรือหาปลาลำเล็กๆที่มีอิสระอ่ะคับ...เหอ เหอ เหอ.....คิดมากเกินไปแว้วเน๊อะ

 

มาถึงภาพแนวไลฟ์สไตล์ของผมภาพสุดท้ายในทริปลาวใต้คับ เป็นรูปของเด็กผู้หญิงพื้นบ้านคนนึงที่มาขายขนม
ระหว่างที่กลุ่มผมรอนั่งเรือข้ามฟากกลับออกมาจากปราสาทหินวัดภูคับ
น้องเค้ายิ้มแย้มแจ่มใสดี แถมพูดจาฉลาดเฉลียว น่าเอ็นดู กลุ่มเราก็เลยซื้อขนมข้าวเหนียวปิ้งของเธอกันถ้วนหน้า
แล้วก็ขอถ่ายภาพน้องคนนี้มาด้วยคับ น้องเค้าม่ายกลัวกล้องเลยน๊า ยิ้มแบบเป็นธรรมชาติสุดๆเลยนิ
บางคนอาจบอกว่า เฮ้ย!..นี่เอร็งถ่ายภาพพอร์เทรตมานี่หว่า.... ก็บอกไปแล้วงัยว่าเนี้ย แนวไลฟ์ของผม

ทริปต่อไปที่ได้ถ่ายภาพแนวนี้มา เป็นทริปบอลลูนที่ปากช่อง
ผมไปถ่ายบอลลูนแล้วจามีภาพแบบนี้มาด้ายยังงาย... อ่ะจริงจริ๊ง ม่ายเชื่อลองดูภาพดิคับ
แบบว่าคุณพ่อกำลังปลอบคุณลูกชายที่ร้องไห้อยู่เลยอ่ะ เป็นงาย แบบนี้แนวไลฟ์ช่ายม๊า  

ปล. รูปนี้น่าจาถ่ายด้วยเลนส์ 70-200 F4 IS นะคับ ถ้าจำม่ะผิดอ่ะนะ

กลับมาแถวๆที่ผมพักมั่งคับแถวๆนี้เค้าจัดงานย้อนยุคปีละครั้งหรือ 2 ครั้งก็แล้วแต่โอกาส
ผมมักจะหาโอกาสเหน็บกล้องออกไปเดียวเที่ยวเล่นอยู่บ่อยๆคับ
งานนี้ใช้ 50 1.8 กะกล้องหนอนยาวคับ

รูปนี้ผมเดินตามเพื่อนผมอยู่แล้วผมก็มองขึ้นไปด้านบนคับ เห็นว่าเส้นหลอดไฟมานสวยดี
ก็เลยปล่อยเพื่อนเดินนำไปก่อนแล้วก็โชคดีอีกหน่อยตรงที่ จังหวะที่ผมเดินตามเพื่อนบวกกับกดชัตเตอร์นั้น คนบริเวณนี้น้อยพอดี แต่ภาพม่ายชัดนะคับเพราะสปีดต่ำจริงๆ เฮ้อ..เซ็งตัวเอง .....


 

รูปสุดท้ายของวันนี้แล้วคับ แบบว่าขี้เกียจจิ้มดีดแว้ว ..........
เป็นภาพร้านขายขนมแบบดั้งเดิม ผู้คนให้ความสนใจเยอะคับ
ผมเก็บเลยของพี่เจ้าของร้านถ่ายรูป พี่เค้าก็ม่ายขัดข้องแต่เนื่องด้วยเลนส์ 50 กะกล้อง 40D

มุมการรับภาพมานแคบคับผมก็เลยเดินไปหลังแผงร้านพี่เค้า แล้วก็รอจังหวะที่ มีเด็กมาซื้อของ
และกำลังมองมาที่ขนม ผู้ช่วยม่ายมาบังพี่คนขาย ขนมที่พี่คนขายม้วนม่ะเล็กเกินไป เฮ้อ ..... ก่าจาได้
ส่วนผู้ใหญ่ที่มาช่วยมองนั้น ตอนถ่ายผมม่ายได้สนใจคนพวกนี้เลยคับ แต่ได้มาก็ถือว่าเป็นของแถมนิ .......

รูปนี้ถ่ายมาตอนที่ไปทริปเชียงรายคับ ตอนแรกไปถ่ายพระอาทิตย์ขึ้นแต่เมฆบังอดเจอพระอาทิตย์
ก็เลยเดินเล่นแถวๆนั้นเจอเด็กคนนี้อยู่หน้าบ้านแต่เป็นอีกฝั่งนึงอ่ะคับ
ยกกล้องขึ้นเล็งปุ๊บน้องเค้าก็แว๊บหายเข้าบ้านไปเลย

แต่ก็มองแล้วคับว่ามุมนั้นถ่ายมาภาพก็ม่ายสวยเอาซะเลยก็เลยเดินต่อไป
พอถึงหน้าบ้านเด็กคนนี้ก็เข้าไปคุยกับแม่ของเด็กซะหน่อย บอกแล้วก็ถามว่าขอถ่ายรูปได้มั๊ย
แม่เด็กก็บอกว่าม่ายมีปัญหาก็ถ่ายไปภาพสองภาพเพราะน้องเค้าเกร็งน่าดู ก็คุยกันได้นิดหน่อย
แล้วก็เดินเที่ยวต่อไปอีกหน่อยขากลับมาเด็กคนนี้ออกมายืนหน้าบ้าน

แสงแดดสาดมาพอดีคับ แถมมีเจ้าแมวตัวนี้มาป้วนเปี้ยนด้วย แต่เด็กน้อยม่ายเกร็งแล้วคับ
ซึ่งอาจเป็นเพราะผมใส่ 70-200 หรือการที่ได้คุยกันเมื่อกี้ช่วยเอาไว้ก็ม่ายทราบ
ผมก็เลยกดภาพไป 1 ชุดใหญ่ มีภาพแมวกะลังยืนขึ้นกินข้าวในชามของเด็กด้วย แต่ก็เลือกเอาภาพนี้มาให้ชมคับ


 

รูปนี้ก็มาจากทริปเชียงรายอีกเหมือนกันคับช่วงที่เดินถ่ายภาพคนในหมู่บ้าน
ก็เล็งว่าจาถ่ายเด็กคนนี้ไว้แล้ว แต่ฉากหลังยังม่ายสวยจังหวะก็ยังม่ายได้
แต่ก็ม่ายวายจากดชัตเตอร์นะคับ อิ อิ ... ดิจิตอลนี่นา

แล้วก็มานั่งเฝ้าเด้กคนนี้อยู่ห่างๆคับ ซักพักหลานคนนี้ก็ลุกเดินออกจากม้านั่ง
ฉากหลังเลยกลายเป็นพื้นดิน โชคดีของผมอีกอย่างนึงก็คือ
ทิศทางแสงที่เข้าเป็นแสงข้างพอดีคับ เลยรีบกดชัตเตอร์โดยไว .....